روشی برای بهبود سلامت باروری بیماران ام اس

دکتر کیشور صمدایی گل کلایی در گفت وگو با ایسنا. وی درباره تحقیقاتی که اخیرا بر روی بیماران زن مبتلا به ام اس انجام شده است، توضیح داد: مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس یک بیماری عصبی پیشرونده است که جنبه های جسمی و روحی زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد.

وی با اشاره به شیوع سه برابری این بیماری در زنان، ادامه داد: ام اس بیشتر زنان 20 تا 40 ساله را درگیر می کند و به دلیل بروز این بیماری در سنین باروری می تواند بر تولید مثل و عملکرد جنسی افراد تأثیر بگذارد. بر این اساس، کنجکاو شدیم تا در مورد نیازهای سلامت باروری این بیماران تحقیقی انجام دهیم.

محقق مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت باروری مردان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص روش انجام این مطالعه گفت: برای انجام این پژوهش ابتدا مفهوم سلامت باروری را از دیدگاه این بیماران تبیین و سپس توان تولیدمثلی آنها را استخراج کردیم. ملاحظات بهداشتی.

وی ادامه داد: در گام بعدی این مطالعه، گروهی از متخصصین مغز و اعصاب، متخصصین سلامت باروری، زنان و روانشناسان را در جلسه ای گرد هم آوردیم، مسائل و نگرانی های مطرح شده از سوی زنان مبتلا به ام اس را مورد بحث و بررسی قرار دادیم تا به دغدغه های آنان رسیدگی شود. اولویت بندی شود

صمدایی با بیان اینکه نگرانی های سلامت باروری این بیماران در 5 دسته طبقه بندی می شود، تصریح کرد: یکی از نگرانی های این زنان تهدید باروری آنها بود. از آنجایی که در سنین باروری هستند، نگران بودند که نتوانند مادر شوند و زندگی زناشویی آنها تحت تأثیر قرار گیرد. همچنین نگرانی از اختلال عملکرد جنسی یکی دیگر از این موارد بود.

وی ادامه داد: نگرانی بعدی محدودیت آنها در استفاده از روش های پیشگیری از بارداری بود. این بیماران نگران انتقال بیماری از طریق بارداری به فرزندشان بودند و فکر می کردند که ممکن است بیماری خود را به فرزندشان منتقل کنند. به همین دلیل تعداد فرزندان مورد نظر آنها کمتر از افراد عادی بود و اصرار داشتند که روش مناسبی برای پیشگیری از بارداری داشته باشند.

این متخصص سلامت باروری افزود: از آنجایی که ام اس یکی از بیماری های خاص است، معمولا داروهای هورمونی با داروهای آنها تداخل دارد. به همین دلیل این بیماران برای پیشگیری از بارداری نیز محدودیت هایی دارند و این موضوع دیگری است که باعث نگرانی آنها شده است.

صمدایی خاطرنشان کرد: یک سری دغدغه های اجتماعی هم داشتند و ابتلا به این بیماری برایشان نوعی انگ یا ننگ بود.

محقق مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت باروری مردان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره ادامه این مطالعه توضیح داد: در جلسه ای که با حضور متخصصان برگزار شد و دغدغه های این بیماران مطرح شد، مشخص شد که بزرگترین نگرانی زنان مبتلا به ام اس نگرانی در مورد مشکلات جنسی خود و متعاقب آن کاهش رضایت جنسی همسرشان است. بر این اساس ابتدا بررسی کردیم که چه مداخلاتی در دنیا برای حفظ و بهبود کیفیت زندگی جنسی آنها انجام شده است.

وی ادامه داد: در این بررسی ها دریافتیم که مؤثرترین مداخلات برای بهبود کیفیت زندگی جنسی این گونه بیماران، مداخلات با رویکرد مشاوره بوده است. مداخلات با این رویکرد هم موثر و هم مقرون به صرفه هستند. زیرا توسط متخصص سلامت باروری قابل انجام است و نیازی به ارجاع بیمار به سطوح بالاتر تخصصی مانند روانپزشک نیست (به جز در موارد افسردگی شدید که نیاز به دارو دارد). در دنیا مدل های مختلفی برای مشاوره وجود دارد. اما متخصصان این تحقیق تصمیم گرفتند مشاوره با مدل BETTER را انتخاب کنند، زیرا معتقد بودند ساختار این مدل مشاوره برای این بیماران موثرتر است.

این متخصص بهداشت باروری به حذف عوامل مداخله گر در این مطالعه اشاره کرد و گفت: برخی از عوامل مانند بیماران مبتلا به افسردگی شدید می توانست به عنوان یک عامل مداخله گر بر مطالعه ما تأثیر بگذارد، به همین دلیل بیمارانی که علاوه بر ام اس، به شدت مبتلا هستند. افسردگی یا خستگی مفرط آلوده بودند، از روند مطالعه حذف شدند.

وی درباره علت این موضوع توضیح داد: چون افسردگی می تواند بر سلامت جنسی تأثیر بگذارد و می خواستیم بفهمیم که مشکلات جنسی این افراد به دلیل بیماری ام اس است نه افسردگی ناشی از این بیماری یا خستگی شدید ناشی از آن. از این بیماری به همین دلیل عوامل مداخله گر را شناسایی و با پرسشنامه های اختصاصی و ویزیت متخصص مربوطه، افراد مبتلا به افسردگی شدید، خستگی شدید و … را شناسایی و حذف کردیم.

محقق مرکز تحقیقات بهداشت و سلامت باروری مردان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به روش مداخله بر روی این بیماران تصریح کرد: چهار جلسه آموزشی با مشاوره برای این بیماران برگزار شد. شاخص های رضایت و عملکرد جنسی بیمار یک بار قبل از مداخله و یک بار دو و سه ماه بعد از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. به این ترتیب بررسی کردیم که آیا این مداخله موثر بوده است یا خیر. و آیا توانسته است عملکرد جنسی و رضایت جنسی این بیماران را حفظ یا بهبود بخشد؟

صمدایی درباره نتایج این مطالعه گفت: در نهایت نتایج این مطالعه بهبود عملکرد جنسی این بیماران را نشان داد. اما رضایت جنسی از نظر آماری معنی دار نبود. اما در دنیا در مداخلات و مطالعات کارآزمایی بالینی موردی به نام MICD یا اهمیت بالینی وجود دارد و این بدان معناست که متخصص باید تشخیص دهد که آیا مداخله از نظر بالینی در بهبود شرایط بیماران موثر بوده است یا خیر. آنچه در جلسات مشاوره بیماران ام اس دیدیم این بود که رضایت جنسی آنها در ظاهر و بر اساس آنچه به ما می گفتند افزایش یافته بود و احساس بهتری داشتند. اما از نظر آماری معنی دار نبود. از سوی دیگر، این نتیجه نشان می دهد که اگرچه عملکرد جنسی شرط لازم برای رضایت جنسی است، اما عوامل دیگری نیز در رضایت جنسی این زنان دخیل هستند که نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه دارد.

وی خاطرنشان کرد: مشاوره همراه با دارودرمانی برای این دسته از بیماران تنها در مطالعه ما نیست. بلکه در مطالعات انجام شده در دنیا بر روی این دسته از بیماران سودمند است.

صمدایی در پایان تیم تحقیقاتی; ناهید دهقان نیری، زهره خاکبازان، مریم باقری و حمید حقانی از پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران، محمود هدایت نژاد از گروه روانشناسی دانشگاه شهید و فائزه غفوری از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بیماران شرکت کننده در این مطالعه قدردانی و تشکر کرد.

به گزارش ایسنا، یافته‌های این پژوهش خرداد ماه با عنوان «اثربخشی مشاوره جنسی با استفاده از مدل BETTER برای بهبود عملکرد جنسی و رضایت زنان متاهل مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس» در مجله‌های جنسیت و ناتوانی که یکی از مجلات سه ماهه دوم با ضریب تأثیر است. از 1. 64 منتشر شد.

انتهای پیام